Het blijft rommelen in de Nederlandse vechtsportwereld. Sinds de Vechtsportautoriteit (VA) haar keurmerk invoerde lijkt dit nog meer te leiden tot onvrede.
Semi verplichte opleidingen die volgens kritische insiders alleen maar als geldmachine zijn bedacht, tot het keurmerk zelf en het niet mogen deelnemen aan wedstrijden in ons land, liggen ten grondslag aan de onvrede. "Sportscholen zonder keurmerk worden in feite paria's", zegt een criticus die liever anoniem blijft. "Ook stelt dat hele opleiding gedoe niets voor. Waar de een zich echt inzet, krijgt een ander zomaar zijn diploma."
<--->
Gisteren verscheen er een
artikel in de krant over Willy Kopong, een 69-jarige vechtsportinstructeur. Deze gaf op vrijwillige basis les maar moet dat nu staken. Kopong heeft geen diploma’s of keurmerk, dus moest deze van het Sportbedrijf Arnhem zijn sportlessen staken. "Dit geval is er slechts een van velen, die niet eens het nieuws halen."
Slaat nergens op
"Een
keurmerk is een objectieve maatstaf, waaraan gestaafd kan worden of er sprake is van zo’n veilige omgeving", reageerde Mark Debets van het Sportbedrijf Arnhem. Maar wie controleert dit nu echte. De VA stelde controleurs aan die onaangekondigd een sportschool komen bezoeken. "Je hoeft ze niet binnen te laten, maar niemand weigert dit uit angst voor maatregelen, zoals het niet krijgen van een keurmerk."
Toch zijn er ook veel positieve geluiden van de sportscholen die wel zijn aangesloten. Deze zien er louter voordelen in en zijn het er mee eens dat de sport veiliger wordt. Wat het voorbeeld van Kopong betreft. "Ik geef al tientallen jaren les en heb de vechtsport zelf geleerd van beroemde grootmeesters", zegt deze. Dit is echter geen garantie om actief te mogen blijven en zal ook deze zich moeten schikken naar de VA en haar keurmerk vereisten.