Bokslegende Muhammad Ali 6 jaar na zijn dood nog steeds de grootste

Mohammed Ali valt op. Een man die vocht voor gelijkheid van rassen. Mohammed verraste zijn land en de hele wereld na de aankondiging van zijn nieuwe geloof in de jaren '60. Hij weigerde ook te vechten in de oorlog in Vietnam.

Ali bekeerde zich tot de islam, deed afstand van zijn naam Cassius Clay. Waarvan hij dacht dat het een slavennaam was, om Muhammad Ali te worden.

De missie van Ali was zijn geloof verdedigen. Hij wordt geplaatst naast Jim Brown-voetballer, basketbalspelers, Oscar Robertson en Kareem Abdul-Jabbar en Jackie Robinson, die de eerste zwarte honkbalspeler was die in de Major League-honkbal stapte. Stuk voor stuk vochten ze voor gelijkheid.

Mohammed geloofde in de woorden van zijn vriend Martin Luther King, die vreedzaam streed tegen segregatie en rassendiscriminatie in de VS: “I have a dream, one dream, keep dreaming. Droom van vrijheid, rechtvaardigheidsdroom, droom van gelijkheid en hopelijk hoefde ik ze niet meer te dromen.”

Muhammad Ali leefde volgens zijn principes. Hij dacht vrijelijk zijn leven te bepalen, hij was altijd overtuigd van zijn overtuigingen. Ervaringen waren geworteld in zijn jeugd. Hij begreep niet waarom 'goede' dingen altijd wit waren en de 'slechte' zwart.

Voor Ali was kleur geen factor; een klein kind dat niet begreep waarom zijn voorouders slaven waren; mannen en vrouwen van Afrikaanse afkomst die met geweld werden gebracht en in Amerika werden verkocht, wezens die als eigendom van hun meesters werden beschouwd, die konden worden gekocht of verkocht, en zelfs gemarkeerd of verminkt om te voorkomen dat ze ontsnapten, onderworpen levend.

Dat kind dat bewust en onbewust wist dat we niet anders waren, een kind dat de toekomst kon voorspellen.

Ali verblufte niet alleen de wereld met zijn briljante boksvaardigheden, maar ook met zijn oprechtheid en loyaliteit aan zijn idealen. Het bewijs is dat toen hij de gouden medaille won op de Olympische Zomerspelen van 1960, in de categorie licht zwaargewicht, hij de medaille in de Ohio-rivier gooide. De reden?, de "Olympische zwarte" zoals ze hem vroeger noemden, was nog steeds de "zwarte man", gediscrimineerd, ongeacht de verdiensten … alleen de kleur van de huid.

Mohammed zat niet toe te kijken hoe de tijd verstreek, hij wachtte niet af of de wereld zou veranderen. Hij trok de handschoenen aan en ging vechten met alles wat hij had. Hij maakte indruk op iedereen met zijn persoonlijkheid, soms oneerbiedig, soms te eerlijk!

"Anderen dienen is de huur die betaald moet worden voor een kamer op aarde", zo definieerde de "King of Boxing" zijn acties.

Aanhanger van de islam, Allah, zijn God, is de enige (in de woorden van Ali) die in staat is om acties te beoordelen die zijn toekomstige leven in de hemel of de hel zouden bepalen, een overtuiging die hem ertoe bracht het goede op zoveel manieren te doen.

Een feit dat hem tot een van de meest gehoorde stemmen binnen en buiten de ring maakte. Hij was in staat om voorbij zwart of wit te kijken en zich te concentreren, en tijdens zijn reis ontdekte hij dat de wereld vol kleuren, overtuigingen, tradities en manieren van denken was. Allemaal verdienen ze respect.

Invloedrijk, in november 1990 ontmoette hij de Iraakse dictator Saddam Hoessein in Bagdad tijdens een "bezoek van goede wil" dat hij bracht om te onderhandelen over de vrijlating van 15 Amerikanen die gevangen werden gehouden in Irak.

Een man die in de rechtbanken en in het congres vocht om in 1999 de "Boxing Reform Act Muhammad Ali" te creëren, die de rechten en het welzijn van boksers beschermt. Hij stond niet toe dat de helden van de ring werden misbruikt door gewetenloze promotors die misbruik maakten van het gebrek aan opleiding van de jagers om de portemonnees die ze verdienden te bedriegen en te stelen.

Het kind dat op 17 januari 1942 in Louisville, Kentucky werd geboren, vond zijn roeping in de strijd tegen armoede en discriminatie. Zijn motivatie was om de wereld te veranderen door van zich te laten horen. Muhammad Ali had de roeping van het boksen in zijn aderen. De zaden zijn ontkiemd nadat een ander kind zijn fiets had gestolen.

Joe Martin, een politieagent in de stad, die zijn bokstraining begon, wist hoe deze kleine "boef" woedend werd en hem waarschuwde om de "dief" onder ogen te zien, maar zoveel beter om te leren boksen en zijn ethos van floaten te ontwikkelen zoals een vlinder, steken als een bij.

Dus de tijd verstreek en hij werd bekend om zijn kenmerkende stijl, behendig, met ongelooflijke reflexen. Hij was als geen andere vechter gezien van zijn tijd of sindsdien. Begiftigd met een snelheid die nog nooit eerder in een zwaargewicht divisie was gezien, was hij in staat om te bewegen als een lichtgewicht.

Als uniek in zijn soort die met zijn eigen licht scheen, zette hij roem, geld en zijn schitterende carrière opzij om zijn idealen te verdedigen. Hij weigerde hij deel uit te maken van de strijdkrachten van de Verenigde Staten tijdens de oorlog in Vietnam.

Een weigering waarvoor een zeer hoge prijs werd betaald, omdat hij niet alleen zijn wereldtitel werd ontnomen, maar ook meer dan drie jaar van alle activiteiten werd afgehouden. Hij stond zelfs op het punt om naar de gevangenis te worden gestuurd.

Hij was op de hoogte van de mogelijke gevolgen. De strijd niet volgen zou zijn geloof verraden. Hij was altijd bereid om voor die overtuigingen op te komen, terwijl hij anderen respecteerde. Hij was Muhammad Ali, een echte krijger die de wereld op een andere manier kon zien. Een begaafd man, die zijn roots nooit verloochende, begaafd met taalkundig talent en behendigheid.

Hij bracht zijn sterke punten over aan iedereen die het geluk had hem te kennen. Hij stak altijd iedereen de hand, met nederigheid, vriendelijkheid en zonder onderscheid. Een man die besloot vrij te zijn, die de ketenen verbrak en miljoenen inspireerde.

Ali, liet het lichaam achter dat hem meer dan 30 jaar opsloot in een kooi. Een ziekte die zijn motoriek stal maar een aandoening die zijn geest nooit kon aantasten en laat staan ​​zijn hart verzwakken.

Onmogelijk is gewoon een groot woord dat wordt rondgestrooid door kleine mannen die het gemakkelijker vinden om te leven in de wereld die ze hebben gekregen, dan om de kracht te ontdekken die ze hebben om het te veranderen.